تابستان بود و گرم . جمکران بودیم . مردی از دور

 می آمد . با صلابت و آرامش .

با خودم گفتم : حتما این سیّد در این هُرم گرما

تازه از راه رسیده و تشنه است .

ظرف آبی به او دادم گفتم :

«دعا کنید و فرج امام زمان (عجل الله فرج ) را از

خدا بخواهید .»

آب را که نوشید ؛ فرمود : « شیعیان ما به اندازۀ آب خوردنی هم ما را نمی خواهند . اگر بخواهند (وبرای رسیدن ما اندکی هم تلاش کنند) دعا می کنند و فرج ما می رسد.